Αρχές του Επαναστατικού Συνδικαλισμού


Υιοθετήθηκαν το Δεκέμβρη του 1922 στο Βερολίνο (Διεθνής Ένωση Εργατών.)
(αποσπάσματα)

* Ο επαναστατικός συνδικαλισμός βασιζόμενος στη πάλη των τάξεων, αναζητεί να εγκαθιδρύσει την ενότητα και την αλληλεγγύη όλων των εργατών και των διανοουμένων σε οικονομικές οργανώσεις που πολεμούν για την κατάργηση και της μισθωτής εργασίας και του κράτους. Ούτε το κράτος ούτε τα πολιτικά κόμματα μπορούν να επιτύχουν αυτούς τους δύο στόχους, την οικονομική οργάνωση και την απελευθέρωση από τη μισθωτή εργασία.

* Ο επαναστατικός συνδικαλισμός υποστηρίζει ότι τα οικονομικά και κοινωνικά μονοπώλια θα πρέπει να αποτελέσουν ελεύθερες αυτοδιαχειριζόμενες ομοσπονδίες αγροτών και βιομηχανικών εργατών, ενωμένες σε ένα σύστημα συμβουλίων.

* Το διπλό έργο του επαναστατικού συνδικαλισμού είναι να διατηρεί τον καθημερινό αγώνα για οικονομική, κοινωνική, πνευματική βελτίωση στη κοινωνία και να πετύχει ανεξάρτητη αυτοδιαχειριζόμενη παραγωγή και διανομή μέσω της κατοχής της γης και των μέσων παραγωγής. Αντί του κράτους και των πολιτικών κομμάτων, η οικονομική οργάνωση της εργασίας. Αντί της κυβέρνησης πάνω στον λαό, η διαχείριση των πραγμάτων.

* Ο επαναστατικός συνδικαλισμός βασίζεται στις αρχές του ομοσπονδιοποίησης, της ελεύθερης συμφωνίας των οργανώσεων βάσεως και της λαϊκής οργάνωσης που ξεκινάει από τη βάση προς τις τοπικές, εθνικές και διεθνείς ομοσπονδίες, οι οποίες είναι ενωμένες στη βάση κοινών σκοπών και οραμάτων. Κάτω από την ομοσπονδιοποίηση κάθε μονάδα απολαμβάνει πλήρως ελευθερία και αυτονομία, ενώ ταυτόχρονα απολαμβάνει όλων των πλεονεκτημάτων της ένωσης.

* Ο επαναστατικός συνδικαλισμός απορρίπτει τον εθνικισμό, τη θρησκεία του κράτους και όλα τα αυθαίρετα σύνορα, αναγνωρίζοντας μόνο την αυτοδιάθεση των φυσικών κοινοτήτων που απολαμβάνουν ελεύθερα τον δικό τους τρόπο ζωής, ο οποίος συνεχώς εμπλουτίζεται από τα οφέλη της ελεύθερης συνένωσης με άλλες ομόσπονδες κοινότητες.

* Ο επαναστατικός συνδικαλισμός, βασιζόμενος στην οικονομική άμεση δράση, υποστηρίζει, χωρίς να αντιβαίνει τις αρχές του, όλους τους αγώνες για την κατάργηση του οικονομικού μονοπωλίου και της κυριαρχίας του κράτους. Τα μέσα της άμεσης δράσης είναι η απεργία, το μποϋκοτάζ, η κατάληψη και άλλες τέτοιες μορφές δράσης που αξιοποιούνται από τους εργαζόμενους στην διάρκεια των αγώνων τους και που οδηγούν στο πλέον αποτελεσματικό όπλο τους, την Γενική Απεργία, προοίμιο της κοινωνικής επανάστασης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου