Πρόλογος στα καταστατικά της Α΄ Διεθνούς

Εκτιμώντας

Πως η χειραφέτηση της εργατικής τάξης πρέπει να είναι έργο των ίδιων των εργαζομένων.

Πως η πάλη για την χειραφέτηση της εργατικής τάξης δεν είναι μια πάλη για προνόμια και για ταξικά μονοπώλια, αλλά για εγκαθίδρυση ίσων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων και για κατάργηση κάθε ταξικής εξουσίας.

Πως, η οικονομική υποταγή του εργαζόμενου στους κατόχους των μέσων εργασίας, δηλαδή των πηγών της ζωής, είναι η πρώτη αιτία της δουλείας, κάτω από όλες τις τις μορφές, της κοινωνικής αθλιότητας, του πνευματικού και της πολιτικής εξάρτησης.

Πως, κατά συνέπεια, η οικονομική χειραφέτηση της εργατικής τάξης είναι ο μεγάλος σκοπός, στον οποίο κάθε πολιτική κίνηση πρέπει να υποταχθεί, σαν μέσον.

Πως, όλες οι προσπάθειες που έτειναν σε αυτό το σκοπό, έχουν μέχρι τώρα αποτύχει, εξ' αιτίας της μη-αλληλεγγύης και τη μη-ενότητας μεταξύ των εργαζομένων σε διάφορα επαγγέλματα στην ίδια χώρα και της έλλειψης μιας αδερφικής ένωσης μεταξύ των εργατικών τάξεων των διάφορων χωρών.

Πως, μια και η χειραφέτηση της εργασίας δεν είναι ένα τοπικό ή εθνικό, αλλά κοινωνικό πρόβλημα, τότε αφορά όλες τις χώρες στις οποίες υπάρχει η μοντέρνα κοινωνία και χρειάζεται για την λύση του την θεωρητική, πρακτική βοήθεια των πιο προχωρημένων χωρών.

Πως, το κίνημα που μόλις αναγεννάται μέσα στους εργάτες των πιο βιομηχανικών χωρών της Ευρώπης δίνονατς νέες ελπίδες, αποτελεί και μια προειδοποίηση για να μην ξαναγίνουν τα παλιά λάθη και να ενωθούν το ταχύτερο δυνατό οι σκόρπιες ακόμα προσπάθειες.

Γι αυτούς τους λόγους φτιάχτηκε η διεθνής ένωση εργατών

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου