Διακύρηξη τηs Ένωσηs Αναρχοσυνδικαλιστικήs Προπαγάνδαs του Πέτρογκραντ

H σημερινή στιγμή αντιπροσωπεύει μια αποφασιστική καμπή στην ιστορία τηs ανθρωπότηταs. O παγκοσμιοs πόλεμοs, που μαίνεται ήδη, εδώ και τρία χρόνια, έχει αποκαλύψει με εκπληκτική σαφήνεια την ολοκληρωτική κατάρρευση των θεμελίων στα οποία στηρίζεται η κοινωνία. Η πιο ξεκάθαρη μαρτυρία για την πτώση τηs καπιταλιστικήs τάξηs, είναι η λαική επανάσταση που έχει ξεσπάσει σε ολόκληρη την Ρωσία και η οποία συνεχίζει να αναπτύσσεται προs την κατεύθυνση τηs ριζικήs κοινωνικήσ ανατροπήs. Επιπρόσθετα, υπάρχει ο αναβρασμόs ανάμεσα στιs τάξειs του προλεταριάτου των άλλων καπιταλιστικών χωρών που αργά ή γρήγορα θα πάρει τιs διαστάσειs μιαs μαζικήs επαναστατικήs έκρηξηs. Τα ιστορικά αυτά γεγονότα έχουν μια πρωταρχική σημασία. Δείχνουν ότι η πρωτοπορεία του διεθνούs προλεταριάτου, που αναζητάει μία διέξοδο από την αφόρητη κατάσταση που γέννησε ο τρίχρονοs πόλεμοs τον οποίο έκανε η ιμπεριαλιστική μπουρζουαζία των μεγάλων δυνάμεων, βρίσκεται ξαφνικά αντιμέτωπη με την προοπτική μιαs ολοκληρωμένηs κοινωνικήs επανάστασηs, που ωs τότε φαινόταν σαν ένα θέμα του μακρινού μέλλοντοs.

Η ανάγκη για μια βασική κοινωνική κι οικονομική ανοικοδόμηση είναι σήμερα ιδιαίτερα αισθητή στο ρώσικο προλεταριάτο. Η μεγάλη αποδιοργάνωση τηs οικονομικήs ζωήs τηs χώραs, η ολοκληρωτική χρεωκοπία προs την οποία κινείται γρήγορα η ρωσία και η οποία είναι αναπόφευκτη, αν πρόκειται να επιτραπεί η διατήρηση του απαραβίαστου των καπιταλιστικών μορφών, απαιτεί την άμεση οργάνωση νέων μορφών οικονομικών σχέσεων από τιs ίδιεs τιs εργαζόμενεs μάζεs. Καμιά κοινωνική μεταρρύθμιση, που πραγματοποιείται από την κορυφή από μια αστική, μισοσοσιαλιστική ή ακόμα και μια απόλυτα σοσιαλιστική προσωρινή κυβέρνηση ή συντακτική συνέλευση, δεν μπορεί ν' ανακουφίσει την οικονομική δυσπραγία που χειροτερεύει καθημερινά. Οι λαικέs οργανώσειs - οργανώσειs των εργατών κι αγροτών - δεν πρέπει να βασίζονται σε μεταρρυθμίσειs από πάνω, αλλά πρέπει να επιχειρούν μια άμεση και ριζική αναδιοργάνωση των σημερινών κοινωνικών και οικονομικών σχέσεων.

Μια τέτοια οργάνωση υπάρχει ήδη σε ένα σημαντικό βαθμό. Την ίδια ακριβώs μέρα τηs πτώσηs τηs δυναστείαs των Ρωμανώφ, άρχισε μια πυρετική οργάνωση τηs εργασίαs στο επίπεδο τηs βάσηs. Οι αναρχοσυνδικαλιστέs, που έιχαν πάντοτε στηρίξει μεγάλεs ελπίδεs στο δημιουργικό πνεύμα τωμ μαζών και στην ικανότητα τουs για αυτο-οργάνωση μέσα σε μια επαναστατική κατάσταση, δεν διαψεύστηκαν στιs προσδοκίεs τουs. Ολόκληρη η Ρωσική επικράτεια καλύπτεται τώρα από ένα πολύπλοκο δίκτυο λαικών οργανώσεων: σοβιέτ από εργατικούs, αγροτικούs και στρατιωτικούs αντιπροσώπουs, βιομηχανικά συνδικάτα, εργοστασιακέs επιτροπέs, ενώσειs άκληρων αγροτών κλπ. Και καθημερινά αναπτύσσεται η πεποίθηση ανάμεσα στιs ταλαίπωρεs μάζεs, ότι μόνο οι ίδιοι οι άνθρωποι, διαμέσου των οργανώσεων τουs που δεν ανήκουν σε κανένα κόμμα, μπορούν να εκπληρώσουν το καθήκον μιαs ριζικηs κοινωνικήs κι οικονομικηs ανοικοδόμησηs.

Το κράτοs έχει ήδη υποστεί το πρώτο συντριπτικό πλήγμα. Θα πρέπει τώρα ν' αντικατασταθεί από μια Πανρωσική Ομοσπονδία ελεύθερων πόλεων κι ελεύθερων κομμούνων, από αστικέs κι επαρχιακέs κομμούνεs που συνενώνονται, από τοπικέs, συνοικιακέs και περιφερειακέs ομοσπονδίεs. Μια τέτοια πολιτική ανοικοδόμηση θα προσφέρει μια ριζοσπαστική λύση στο πρόβλημα τηs απόλυτηs αυτονομίαs για τιs μικρέs περιφερειακέs μονάδεs. Θα δείξει επίσηs το δρόμο για την επίλυση πολύπλοκων εθνικών ζητημάτων, που δεν μπορούν να επιλυθούν όσο διατηρείται το κράτοs - ακόμα κι αν είναι "δημοκρατικό" με το να επιτρέπει ένα βαθμό αυτονομίαs στιs εθνότητεs. Τα σοβιέτ των αντιπροσώπων των εργατών, αγροτών και στρατιωτών, που εκφράζουν την πολιτική θέληση των μαζών, πρέπει να αναλάβουν την εκτέλεση αυτήs τηs πολιτικήs ανοικοδόμησηs τηs χώραs με βάση την πιο πλατιά εφαρμογή του ομοσπονδιακού συστήματοs.

Αλλά η εκτέλεση ενόs δεύτερου κι ακόμα πιο σημαντικού καθήκοντοs, εκείνου μιαs πλέριαs οικονομικήs ανοικοδόμησηs, θα πρέπει ν' αφεθεί σε άλλεs λαικέs οργανώσειs που ταιριάζουν καλύτερα γι αυτό το σκοπό: τα βιομηχανικά συνδικάτα κι άλλεs οικονομικέs οργανώσειs των εργατών κι αγροτών.
Η απαλλοτρίωση τηs γηs, ο εργατικόs έλεγχοs στην παραγωγή κι άλλα μέτρα που οδηγούν στην πλέρια κοινωνικοποίηση τηs γηs και των εργοστασίων, μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο από ομοσπονδίεs γεωργικών συνδικάτων, βιομηχανικά συνδικάτα, εργοστασιακέs επιτροπέs, επιτροπεs ελέγχου κι άλλεσ παρόμοιεs οργανώσειs στιs τοπικέs συνοικίεs , σ' ολόκληρη τη χώρα. Μόνο μια πανρωσική ένωση αυτών των οργανώσεων των παραγωγών γύρω από την οποία θα συσπειρωθούν επίσηs όλα τα ικανά στοιχεία από τιs παρασιτικέs και μεσαίεs τάξειs του πληθυσμού, μπορεί να κατορθώσει ν' ανοικοδομήσει ολόκληρη την οικονομική ζωή τηs χώραs πάνω σε νέεs βάσειs. Κι αυτή η διαδικασία ριζικήs οικονομικήs ανοικοδόμησηs θα αναπτυχθεί στο βαθμό μόνο που η σημασία των πολιτικών οργανώσεων μειώνεται, ενώ η σημασία των οικονομικών οργανώσεων των παραγωγών αυξάνει, οργανώσεων που μπορούν να εξαφανίσουν τιs άχρηστεs πολιτικέs μορφέs ανθρώπινηs ύπαρξηs.

Η κοινωνική επανάσταση, που το Ρώσικο αστικό κι επαρχιακό προλεταριάτο εργάζεται από κοινού για να φέρει σε πέραs, θάναι αντικρατική στιs μεθόδουs πάληs τηs, συνδικαλιστική στο οικονομικό τηs περιεχόμενο και ομοσπονδιακή στα πολιτικά τηs καθήκοντα. Ο θρίαμβοs τηs θα αναγγείλει έτσι την δημιουργία ενόs κοινωνικού συστήματοs που θα εξελιχθεί φυσιολογικά και σχετικά ανώδυνα προs την κατεύθυνση τηs πλέριαs υλοποίησηs του Αναρχοκομμουνιστικού ιδανικού.

Στενά συνδεδεμένη με την αναρχοσυνδικαλιστική αντίληψη του περιεχομένου και των καθηκόντων τηs Ρώσικηs επανάστασηs, είναι η θέση μαs απέναντι στο πρόβλημα του πολέμου. Μια διαρκήs ειρήνη ανάμεσα στα έθνη, δεν μπορεί να παγιωθεί από πάνω, από τιs ιμπεριαλιστικέs κυβερνήσειs. Δεν μπορεί να είναι παρά το αποτέλεσμα μιαs νικηφόραs εξέγερσηs του προλεταριάτου όλων των εμπόλεμων χωρών, που θα δώσει ένα τέλοs στον ληστρικό ανταγωνισμό των καπιταλιστών και θα προετοιμάσει το δρόμο για την ενότητα των ελεύθερων ανθρώπων. Κατά συνέπεια, η συνέχιση και το πλάταιμα τησ επανάστασηs στη Ρωσία - η μετατροπή τηs σε κοινωνική επανάσταση - αποτελεί ένα παράγοντα τεράστιασ διεθνούs σημασίαs. Μια "επίθεση", που υποτίθεται ότι εξαπολύεται με σκοπό την απελευθέρωση, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να ωφελήσει τουs καπιταλιστέs και των δύο στρατοπέδων, που ενδιαφέρονται για μια "νικηφόρα" έκβαση του πολέμου. Δεν μπορεί να ωφελήσει τουs ανθρώπουs, που λαχταρούν παντού να σταματήσει για πάντα η συνέχιση τηs εμπόλεμηs κατάστασηs καθώs και για να ανατραπεί ο καπιταλιστικόs ζυγόs. Οι Αναρχοσυνδικαλιστέs, τώρα όπωs και πριν από την ανατροπή του δεσποτισμού, ξέρουν πολύ καλά πωs ο βασικόs εχθρόs βρίσκεται μέσα στην δική σου χώρα κι ότι το σύνθημα τηs εσωτερικήs ειρήνηs ισοδυναμεί με την παράδοση στην αντεπανάσταση όλων των κατακτήσεων που πέτυχε ο λαόs. Μόνο διαμέσου τηs συνέχισηs και του πλαταίματos τηs Ρώσικηs επανάστασηs, μπορούν να δημιουργηθούν οι συνθήκεs για το είδοs τηs ειρήνηs που θα ευνοήσει ένα επαναστατικό ξέσπασμα ανάμεσα στισ προλεταριακέs μάζεs τηs Γερμανίαs. Εκείνεs οι προλεταριακέs μάζεs απελευθερώνονται, ήδη από την βλαβερή επίδραση των σοσιαλιμπεριαλιστών, που ρίχνουν τουs διεθνιστέs επαναστάτεs στη φυλακή και τουσ υποβάλλουν σε κάθε άλλη μορφή καταδίωξηs. Μόνο ο τελικόs θρίαμβοs τηs Ρώσικηs επανάστασηs θα κάνει δυνατή μια διεθνή επανάσταση και μόνο η επιτυχία τηs διεθνούs επανάστασηs μπορεί με τη σειρά τηs να εξασφαλίσει τη νέα κοινωνική τάξη στη Ρωσία.

Οι μορφέs και η φύση τηs δραστηριότηταs που επιτελείται από τουs αναρχοσυνδικαλιστέs στη Ρωσία, πηγάζουν λογικά από την αντίληψη τουs για το περιεχόμενο και τα καθήκοντα τηs Ρώσικηs επανάστασηs. Οι αναρχοσυνδικαλιστέs δεν αποτελούν ένα ξεχωριστό πολιτικό κόμμα γιατί πιστεύουν ότι η απελευθέρωση των εργαζόμενων μαζών πρέπει να αποτελεί καθήκον μόνο των εργατικών κι αγροτικών οργανώσεων που δεν ανήκουν σε κανένα κόμμα. Προσχωρούν σε όλεs τιs παρόμοιεs οργανώσειs και διαδίδουν την προπαγάνδα που αναφέρεται στη φιλοσοφία τουs και στο ιδανικό τουs για μια δίχωs κυβέρνηση κομμούνα, που ουσιαστικά αντιπροσωπεύει απλώs το πλάταιμα και τη συστηματικοποίηση των πεποιθήσεων και μεθόδων πάληs, που αναπτύχθηκαν από τιs ίδιεs τιs εργαζόμενεs μάζεs. Υιοθετώνταs την θέση ότι ο βασικόs σκοπόs κάθε κοινωνικήs αναταραχήs πρέπει να είναι η οικονομική ανοικοδόμηση, οι αναρχοσυνδικαλιστέs πάνω από όλα θα εξασκήσουν τιs δυνάμειs τουs για να δουλέψουν σε εκείνεs τιs μαζικέs οικονομικέs οργανώσειs που πρέπει να πραγματοποιήσουν την αναδιοργάνωση τηs παραγωγήs και κατανάλωσηs πάνω σε εντελώs νέεs βάσειs.

Γκόλοs Τρούντα (Πέτρογκραντ)

11 Αυγούστου 1917

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου